Της Βrittany Larsen, The Conversation.
Η κατανάλωση μπύρας και οινοπνευματωδών ποτών συνδέεται με αυξημένα επίπεδα σπλαχνικού λίπους -τον επιβλαβή τύπο λίπους που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, μεταβολικού συνδρόμου και άλλων επιπλοκών στην υγεία. Η κατανάλωση κρασιού δεν δείχνει τέτοια σχέση και μπορεί ακόμη και να είναι προστατευτικό, ανάλογα με τον τύπο του κρασιού που καταναλώνεται. Στην πραγματικότητα, η κατανάλωση κόκκινου κρασιού συνδέεται με χαμηλότερα επίπεδα σπλαχνικού λίπους. Αυτά είναι μερικά από τα βασικά συμπεράσματα μιας νέας μελέτης που πρόσφατα δημοσιεύσαμε οι συνάδελφοί μου και εγώ στο περιοδικό Obesity Science & Practice.
Αν και η κατανάλωση λευκού κρασιού δεν επηρέασε τα επίπεδα του σπλαχνικού λίπους, η μελέτη μας έδειξε ότι η κατανάλωση λευκού κρασιού με μέτρο μπορεί να προσφέρει το δικό της μοναδικό όφελος στην υγεία για τους ηλικιωμένους: πιο πυκνά οστά. Βρήκαμε υψηλότερη οστική πυκνότητα μεταξύ των ηλικιωμένων που έπιναν λευκό κρασί με μέτρο. Και δεν βρήκαμε την ίδια σχέση μεταξύ της κατανάλωσης μπύρας ή κόκκινου κρασιού και οστικής πυκνότητας.
Η μελέτη βασίστηκε σε μια μεγάλης κλίμακας διαχρονική βάση δεδομένων που ονομάζεται Biobank U.K. Αξιολογήσαμε 1.869 λευκούς ενήλικες ηλικίας από 40-79 ετών που ανέφεραν δημογραφικούς παράγοντες, το αλκοόλ, τη διατροφή και τον τρόπο ζωής μέσω ενός ερωτηματολογίου. Στη συνέχεια, συλλέξαμε δείγματα ύψους, βάρους και αίματος από κάθε συμμετέχοντα και λάβαμε πληροφορίες για τη σύσταση του σώματος χρησιμοποιώντας μια άμεση μέτρηση της σύστασης του σώματος που ονομάζεται απορρόφηση ακτίνων Χ διπλής ενέργειας. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήσαμε ένα στατιστικό πρόγραμμα για να εξετάσουμε τις σχέσεις μεταξύ των τύπων αλκοολούχων ποτών και της σύστασης του σώματος. Οι μεγαλύτερες καταναλώσεις μπύρας/αλκοολούχων ποτών συσχετίστηκαν με μεγαλύτερη σπλαχνική παχυσαρκία. Αντίθετα, η κατανάλωση περισσότερου κόκκινου κρασιού συσχετίστηκε με λιγότερη σπλαχνικό λίπος. Η κατανάλωση λευκού κρασιού προέβλεπε μεγαλύτερη οστική πυκνότητα.
Γιατί έχει σημασία
Η γήρανση συχνά συνοδεύεται από αύξηση του προβληματικού λίπους που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου καθώς και από μείωση της οστικής πυκνότητας. Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία δεδομένου ότι σχεδόν το 75% των ενηλίκων στις ΗΠΑ θεωρούνται υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Η ύπαρξη υψηλότερων επιπέδων σωματικού λίπους έχει συσχετιστεί σταθερά με αυξημένο κίνδυνο απόκτησης πολλών διαφορετικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων, ορισμένων τύπων καρκίνου και υψηλότερου κινδύνου θανάτου. Και αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος ιατρικής περίθαλψης που σχετίζεται με τη θεραπεία ασθενειών σχετικών με την παχυσαρκία ανέρχεται σε πάνω από 260,6 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις τάσεις, είναι ζωτικής σημασίας για ερευνητές σαν εμάς να εξετάσουν όλους τους πιθανούς παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση του σωματικού βάρους, ώστε να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε πώς να καταπολεμήσουμε το πρόβλημα. Το αλκοόλ θεωρείται εδώ και καιρό ένας πιθανός κινητήριος παράγοντας για την επιδημία της παχυσαρκίας. Ωστόσο, το κοινό συχνά ακούει αντικρουόμενες πληροφορίες σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους και τα οφέλη του αλκοόλ. Ως εκ τούτου, ελπίζαμε να βοηθήσουμε να ξεμπερδέψουμε μερικούς από αυτούς τους παράγοντες μέσω της έρευνάς μας.
Τι ακόμα δεν είναι γνωστό
Υπάρχουν πολλοί βιολογικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στο να είστε υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να είναι ένας παράγοντας, αν και υπάρχουν άλλες μελέτες που δεν έχουν βρει σαφείς σχέσεις μεταξύ της αύξησης βάρους και της κατανάλωσης αλκοόλ.
Ένας λόγος για τις ασυνέπειες στη βιβλιογραφία θα μπορούσε να προέλθει από το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της προηγούμενης έρευνας αντιμετώπισε παραδοσιακά το αλκοόλ ως μια ενιαία οντότητα αντί να μετρήσει χωριστά τις επιπτώσεις της μπύρας, του μηλίτη, του κόκκινου κρασιού, του λευκού κρασιού, της σαμπάνιας και των οινοπνευματωδών ποτών. Ωστόσο, ακόμη και όταν αναλυθεί με αυτόν τον τρόπο, η έρευνα αποδίδει ανάμεικτα μηνύματα. Για παράδειγμα, μια μελέτη πρότεινε ότι η κατανάλωση περισσότερης μπύρας συμβάλλει σε υψηλότερη αναλογία μέσης-ισχίου, ενώ μια άλλη μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, μετά από ένα μήνα κατανάλωσης μέτριας ποσότητας μπύρας, οι υγιείς ενήλικες δεν παρουσίασαν σημαντική αύξηση βάρους.
Ως αποτέλεσμα, στοχεύσαμε να διερευνήσουμε περαιτέρω τους μοναδικούς κινδύνους και τα οφέλη που σχετίζονται με κάθε τύπο αλκοόλ. Τα επόμενα βήματά μας θα είναι να εξετάσουμε πώς η διατροφή -συμπεριλαμβανομένης της κατανάλωσης αλκοόλ- θα μπορούσε να επηρεάσει τις ασθένειες του εγκεφάλου και τη γνωστική λειτουργία σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας με ήπια γνωστική έκπτωση.
