Όσοι πάσχουν από ροδόχρου ακμή (acne rosacea) έχουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν νόσο Πάρκινσον, συμπεραίνει μια μελέτη Δανών ερευνητών που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA Neurology. Είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται κάτι τέτοιο αλλά δεν μπορεί για την ώρα να εξαχθεί συμπέρασμα για το αν υπάρχει σχέση αιτίας-αποτελέσματος.
Η ροδόχρους ακμή (λέγεται και ροδόχρους νόσος) είναι μια φλεγμονώδης δερματική πάθηση των ενηλίκων κατά την οποία εμφανίζεται εξάνθημα στο πρόσωπο, κυρίως στα μάγουλα, το μέτωπο, τη μύτη και το πιγούνι. Το εξάνθημα αυτό δεν έχει σχέση με την ακμή των εφήβων. Σε μερικές περιπτώσεις οι βλάβες μπορεί να εκτείνονται στο τριχωτό της κεφαλής και, περιστασιακά, στο λαιμό και το ανώτερο τμήμα του σώματος. Ένα σύνηθες πρώιμο χαρακτηριστικό είναι οι εξάψεις που συνοδεύονται συχνά από αίσθημα καύσου.
Διπλάσια πιθανότητα
Ερευνητές του University of Copenhagen με επικεφαλής τον Alexander Egeberg ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν 5,5 εκατομμύρια άτομα, εκ των οποίων τα 22.400 είχαν διαγνωστεί με νόσο Πάρκινσον και τα 68.100 με ροδόχρου ακμή (το 67% ήταν γυναίκες).
Από την επεξεργασία των στοιχείων προέκυψε ότι στους πάσχοντες από ροδόχρου ακμή, η νόσος Πάρκινσον εμφανίζεται 2,4 χρόνια νωρίτερα από ό,τι στον γενικό πληθυσμό. Επίσης τα περιστατικά της νόσου Πάρκινσον είχαν διπλάσια συχνότητα στα άτομα με ροδόχρου νόσο (7,62 περιστατικά ανά 10.000 άτομα) από ό,τι στον γενικό πληθυσμό (3,54 ανά 10.000).
Το έναυσμα για τη μελέτη έδωσε μια άλλη, μικρότερη η οποία αφορούσε 70 Γερμανούς με νόσο Πάρκινσον η οποία έδειξε ότι η ροδόχρους νόσος ήταν παρούσα στο 18,6% των συμμετεχόντων. Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι προς το παρόν παραμένει άγνωστος ο μηχανισμός που συνδέει τη ροδόχρου ακμή με τη νόσο Πάρκινσον.
Η αιτία για τη ροδόχρου ακμή είναι άγνωστη αλλά έχει παρατηρηθεί αυξημένη ποσότητα μεταλλοπρωτεϊνάσης μήτρας (ένζυμο που χρησιμοποιείται από το σώμα για να διασπάσει τις πρωτεΐνες). Στη νόσο Πάρκινσον και σε άλλες νευροεκφυλιστικές διαταραχών επίσης έχει παρατηρηθεί αυξημένη δραστικότητα μεταλλοπρωτεϊνάσης μήτρας κάτι που θεωρείται πως συμβάλλει στην απώλεια των νευρώνων.
Να σημειωθεί ότι οι ασθενείς οι οποίοι λάμβαναν τετρακυκλίνες (χρησιμοποιούνται και για τη θεραπεία της ροδόχρου ακμής) φάνηκε να έχουν ελαφρώς μειωμένο κίνδυνο για νόσο Πάρκινσον, ανεξάρτητα από την παρουσία της ροδόχρου νόσου.
