Η λοίμωξη από ηπατίτιδα αυξάνει τον κίνδυνο για νόσο Πάρκινσον, για λόγους που παραμένουν άγνωστοι. Πιο συγκεκριμένα, οι ιοί της ηπατίτιδας Β και C σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης νόσου Πάρκινσον, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Οι Βρετανοί επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 100.000 ασθενείς που είχαν νοσηλευτεί λόγω διαφόρων μορφών ηπατίτιδας καθώς και λόγω του ιού HIV, στο διάστημα 1999-2011.
Οι επιστήμονες εξέτασαν δεδομένα για περίπου 22.000 άτομα με ηπατίτιδα Β, 48.000 άτομα με ηπατίτιδα C. Διαπίστωσαν ότι τα άτομα με ηπατίτιδα Β ήταν 76% πιθανότερο να παρουσιάσουν νόσο Πάρκινσον, ενώ για όσους έπασχαν από ηπατίτιδα C, ο κίνδυνος ήταν αυξημένος κατά 51%.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν επίσης 6.000 άτομα με αυτοάνοση ηπατίτιδα, 4.000 με χρόνια ενεργή ηπατίτιδα και 20.000 με τον ιό HIV. Τα άτομα αυτά δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν νόσου Πάρκινσον.
Έρευνα για τη συσχέτιση
Οι ερευνητές εικάζουν ότι οι ιοί της ηπατίτιδας Β και C ή ίσως η θεραπεία που ακολουθείται πυροδοτεί την εκδήλωση της νόσου Πάρκινσον. Δεν αποκλείεται επίσης, η καθυστέρηση της αντιμετώπισης των ηπατίτιδων να αυξάνει τον κίνδυνο για Πάρκινσον, αν και δεν υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις μέχρι σήμερα.
Από την άλλη μεριά, μπορεί ο ιοί αυτοί να μην έχουν στην πραγματικότητα σχέση με τη νόσο Πάρκινσον. Μπορεί απλά τα άτομα που μολύνονται πιο εύκολα με αυτούς τους δύο ιούς να είναι επίσης ευάλωτοι στη νόσο. Περισσότερες μελέτες χρειάζονται, λοιπόν, να γίνουν για να αποσαφηνιστεί η σχέση ηπατίτιδας και Πάρκινσον.
Να σημειωθεί, πάντως, ότι πολλοί άνθρωποι πάσχουν από ηπατίτιδα χωρίς να το γνωρίζουν, διότι δεν παρουσιάζουν συμπτώματα.
Η ηπατίτιδα Β εξαπλώνεται μέσω επαφής με το αίμα ή με τα σωματικά υγρά του πάσχοντος κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής επαφής, από την κοινή χρήση σύριγγας ή όταν χρησιμοποιούνται μη αποστειρωμένα εργαλεία για τατουάζ.
Η ηπατίτιδα C μεταδίδεται μέσω μετάγγισης μολυσμένου αίματος, αλλά και από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια του τοκετού.
«Η ανάπτυξη της νόσου Πάρκινσον είναι πολύπλοκη, καθώς παίζουν ρόλο τόσο γενετικοί όσο και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Είναι πιθανόν ο ιός της ηπατίτιδας ή ίσως η θεραπεία της ασθένειας να πυροδοτεί την εκδήλωση της νόσου Πάρκινσον ή ακόμη μπορεί οι άνθρωποι που είναι ευάλωτοι σε μολύνσεις ηπατίτιδας, να είναι επίσης πιο ευάλωτοι στη νόσο Πάρκινσον», ανέφερε η Julia Pakpoor, ερευνήτρια στο University of Oxford και επικεφαλής της μελέτης.
