Τη σχέση ανάμεσα στην εφαρμογή αντικαπνιστικών μέτρων και τη μείωση του καπνίσματος σε 126 χώρες, τα τελευταία 10 χρόνια, αξιολόγησε έρευνα, που κατέδειξε ότι στην πλειοψηφία των συγκεκριμένων χωρών υπήρξε μείωση του καπνίσματος. Ωστόσο η μείωση αυτή ήταν μικρότερη της αναμενόμενης.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), ενέκρινε το 2003 τη Διεθνή Σύμβαση-Πλαίσιο για τον Έλεγχο του Καπνού (FCTC), η οποία τέθηκε σε εφαρμογή το 2005. Η συγκεκριμένη σύμβαση υποχρεώνει 180 χώρες (179 χώρες και την Ευρωπαϊκή Ένωση) να εφαρμόσουν ένα ευρύ φάσμα μέτρων ελέγχου προσφοράς και ζήτησης των προϊόντων καπνού, για να καταπολεμηθεί η «παγκόσμια επιδημία του καπνού», όπως αποκαλείται.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, το κάπνισμα είναι η κυριότερη αιτία θανάτου παγκοσμίως και σκοτώνει περίπου 6 εκατομμύρια ανθρώπους το χρόνο.
Επιπλέον, η χρήση καπνού επιβαρύνει τα οικονομικά της υγειονομικής περίθαλψης πάνω από 1 τρισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο παγκοσμίως.
Η εν λόγω σύμβαση υποχρεώνει τα κράτη να επιβάλλουν υψηλούς φόρους στα προϊόντα καπνού, να απαγορεύουν το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους, να τοποθετούν σήμανση στα πακέτα για τους κινδύνους του καπνίσματος, να περιορίσουν τις διαφημίσεις των τσιγάρων κ.α.με στόχο πάντα τη μείωση του καπνίσματος.
Κατώτερα των προσδοκιών τα αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα της έρευνας που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό THE LANCET, έδειξαν ότι το κάπνισμα μειώθηκε στις 90 από τις 126 χώρες που αξιολογήθηκαν, αυξήθηκε σε 24 ενώ έμεινε στάσιμο σε 12. Επίσης ότι, όσο πιο αυστηρά εφαρμόζονται από μία χώρα τα μέτρα κατά του καπνίσματος, τόσο μειώνεται το ποσοστό του πληθυσμού που καπνίζει. Κάθε πρόσθετο μέτρο που εφαρμόζεται πλήρως στην πράξη, μειώνει τους καπνιστές κατά σχεδόν 1,6%.
Οι μεγαλύτερες μειώσεις μεταξύ 2005-2015 καταγράφηκαν στη Βόρεια Ευρώπη και στη Νότια Αμερική (κατά 7,1% και 6,8% αντίστοιχα), ενώ αντίθετα οι μεγαλύτερες αυξήσεις στα ποσοστά των καπνιστών σημειώθηκαν στην Κεντρική Αφρική (12,6%) και στη Βόρεια Αφρική (4,6%).
Οι ερευνητές, εκτιμούν ότι τα συγκεκριμένα αποτελέσματα είναι κατώτερα των αρχικών προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει η υπογραφή της διεθνούς σύμβασης, αλλά υπογραμμίζουν ότι μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη μείωση του καπνίσματος εάν οι αντικαπνιστικοί νόμοι εφαρμοστούν με μεγαλύτερη επιμονή και αυστηρότητα
