Πολλές ταινίες, μυθιστορήματα και όπερες τελειώνουν με το γάμο ενός ερωτευμένου ζευγαριού και δίνουν την εντύπωση ότι μετά όλα θα είναι μέλι-γάλα, με άφθονο σεξ. Αλλά είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι κατά τη διάρκεια του γάμου υπάρχει μια σταδιακή μείωση των σεξουαλικών συνευρέσεων και κυρίως από το σημείο που έρχεται στον κόσμο το πρώτο παιδί.
Τις τελευταίες δεκαετίες, τα κινήματα απελευθέρωσης και τα lifestyle περιοδικά που απευθύνονται σε νεαρές γυναίκες δημιούργησαν το μύθο ότι οι γυναίκες έχουν έντονη επιθυμία για σεξ, ανάλογη του άντρα, ίσως και μεγαλύτερη, αλλά δεν την εκφράζουν για κοινωνικούς λόγους. Αυτό μπορεί πράγματι να ισχύει για ορισμένες νεαρές γυναίκες που είναι κρυφά ηφαίστεια και θέλουν να εκπαιδευτούν διαβάζοντας κείμενα του τύπου “Πώς Θα Τον Κάνετε Πύραυλο” τα οποία δημοσιεύει το περιοδικό Cosmopolitan. Αλλά από πολύ παλιά, οι άντρες ήξεραν ότι εκτός από τις γυναίκες που ασκούσαν το αρχαιότερο επάγγελμα, οι άλλες δεν είχαν και τόσο μεγάλη ερωτική επιθυμία.
Το 1894, η γυναίκα ενός κληρικού ονόματι Ruth Smythers, έγραψε το βιβλίο Instruction and Advice for the Young Bride για τις γυναίκες που ήθελαν να αποφύγουν την «αποτρόπαια» πράξη με τον σύζυγό τους. Το βιβλίο έγινε ανάρπαστο και μεταφράστηκε σε 11 γλώσσες. Ιδού τι έγραφε η Ruth: «Θα πρέπει να υπομείνετε αυτό το μαρτύριο [σεξ] και να το αντισταθμίσετε με την οικογένεια που θα δημιουργήσετε μέσα από αυτό. Σκεφτείτε το ως ένα διαρκές τεστ αντοχής. Οι περισσότεροι άνδρες, αν δεν αρνηθείτε, θα απαιτούν σεξ σχεδόν κάθε μέρα. Η σοφή γυναίκα θα επιτρέπει το πολύ δύο σύντομες σεξουαλικές επαφές εβδομαδιαίως, κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του γάμου. Μια καλή σύζυγος θα πρέπει να στοχεύει στη μείωση των σεξουαλικών επαφών σε μια φορά την εβδομάδα μέχρι το τέλος του πρώτου έτους και σε μία φορά τον μήνα από το τέλος του πέμπτου έτους του έγγαμου βίου». Η σημαντικότερη ίσως συμβουλή της Ruth προς τις γυναίκες ήταν: «Δώστε λίγο, δώστε σπάνια, και πάνω απ’ όλα, δώστε το απρόθυμα».
Ειδικά για την πρώτη νύχτα του γάμου η Ruth συμβούλευε: «Tην ημέρα του γάμου σας, απολαύστε τον θρίαμβο σας που καταφέρατε να τυλίξετε έναν άνδρα για να ικανοποιεί όλες σας τις ανάγκες για το υπόλοιπο της ζωής. Αλλά από την άλλη πλευρά, υπάρχει η πρώτη νύχτα του γάμου, κατά την οποία η νύφη πρέπει να “πληρώσει”, αντιμετωπίζοντας για πρώτη φορά την τρομακτική εμπειρία του σεξ. Μόλις η γυναίκα φορέσει το νυχτικό της και κλείσει όλα τα φώτα, θα πρέπει να κάθεται ήσυχα επάνω στο κρεβάτι και να περιμένει τον άνδρα της. Όταν μπει στο δωμάτιο εκείνη δεν πρέπει να κάνει κανένα ήχο που να τον καθοδηγήσει προς την κατεύθυνσή της, γιατί εκείνος μπορεί να το εκλάβει ως σημάδι ενθάρρυνσης. Κάντε τη νεκρή. Αφήστε τον στο σκοτάδι. Υπάρχει πάντα η ελπίδα ότι θα σκοντάψει και θα τραυματιστεί ελαφρώς, κάτι που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ως δικαιολογία για να αρνηθείτε τη σεξουαλική πράξη».
Οι σημερινές νεαρές γυναίκες μπορεί να γελάσουν με τα παραπάνω, και πράγματι αυτό το βιβλίο πιθανόν να ήταν ένα αστείο που στην πραγματικότητα έγραψε ένας άνδρας και όχι μια παπαδιά. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία καθώς σχεδόν όλες οι γυναίκες θα κληθούν να εφαρμόσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους αυτές τις συμβουλές. Δύο πρόσφατες αμερικανικές μελέτες δείχνουν ότι η συμβουλή να παρέχει η γυναίκα σεξ μόνο μια φορά το μήνα ύστερα από πέντε χρόνια γάμου εξαιρετικά ακριβής. Μετά από μια πενταετία γάμου, η επιθυμία για σεξ του μέσου άνδρα παραμένει αμετάβλητη ενώ της μέσης γυναίκας έχει μειωθεί στα επίπεδα που συμβουλεύει το βιβλίο. Έχοντας οι άντρες, και ιδιαίτερα οι γυναίκες, γνώση αυτού του φαινομένου μπορούν να αποφύγουν τους τσακωμούς και να βρουν καλύτερους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος.
Η σημερινή πραγματικότητα
Μια μελέτη παρακολούθησε νιόπαντρα ζευγάρια κατά τα πρώτα χρόνια του γάμου τους. Κάθε έξι μήνες, τα ζευγάρια απαντούσαν σε ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τις σεξουαλικές τους επιθυμίες, τη συζυγική ικανοποίηση κλπ. Φυσικά, κάθε ζευγάρι είναι μοναδικό αλλά το γενικό μοτίβο ήταν σαφές. Τα πρώτα πέντε χρόνια γάμου, η σεξουαλική επιθυμία του συζύγου δεν άλλαζε ενώ της συζύγου μειωνόταν σταθερά. Το ίδιο μοτίβο βρέθηκε και για ερωτήσεις που τέθηκαν σχετικά με την επιθυμία για σεξ είτε με τον/την σύζυγο, είτε με οποιονδήποτε άλλο άτομο.
Γιατί οι γυναίκες χάνουν τη σεξουαλική τους επιθυμία μετά από λίγα χρόνια γάμου; Μήπως επηρεάζονται επειδή ο γάμος γίνεται κακός γι’ αυτές; Όχι. Οι αναλύσεις χρονικής υστέρησης έδειξαν ότι η απώλεια της επιθυμίας ήταν αυτή που εμφανίστηκε πρώτη, οδηγώντας στη συνέχεια σε χαμηλότερη ικανοποίηση από το γάμο. Και αυτό δεν οφειλόταν στον τοκετό. Όταν τα ζευγάρια γίνονται γονείς, καταγράφεται μια απότομη πτώση της σεξουαλικής επιθυμίας της γυναίκας και η αναντιστοιχία με τον άντρα χειροτερεύει. Η επιθυμία του άνδρα φάνηκε σταθερή σε αυτή τη μελέτη ενώ μια άλλη μελέτη βρήκε ότι ο άντρας αυξάνει την επιθυμία του όταν γίνεται πατέρας. Η πτώση που καταγράφηκε στις γυναίκες δεν οφειλόταν σε άγχος ή κατάθλιψη, αν και αυτά μπορεί να συνέβαλαν σε ορισμένες περιπτώσεις.
Τα ίδια έχει καταγράψει και η Αυστραλιανή ψυχολόγος και συγγραφέας Bettina Arndt, η οποία ξεκίνησε ως sex therapist στη δεκαετία του 1970. Αρχικά η Arndt ήταν φεμινίστρια αλλά εγκατέλειψε αυτές τις ιδέες της και άρχισε να υποστηρίζει τους άντρες όταν κατάλαβε ότι στην πραγματικότητα ήταν τα θύματα και όχι οι θύτες. Το 2009 η Arndt έγραψε το βιβλίο The Sex Diaries, το οποίο βασίστηκε σε 98 ζευγάρια, και το πιο κοινό θέμα ήταν τα παράπονα των ανδρών που εκλιπαρούσαν για σεξ ενώ οι γυναίκες το αρνούνταν. Το βιβλίο περιγράφει το δράμα του άντρα που περιμένει ξενυχτισμένος στο κρεβάτι μήπως και η σύζυγός του δεχτεί να κάνει σεξ μαζί του. Η διαπραγμάτευση που λαμβάνει χώρα περιλαμβάνει αξέχαστες φράσεις γυναικών, όπως “πάρε αυτό το πράγμα μακριά μου!” Η συγγραφέας κατέληξε με θλίψη στο συμπέρασμα ότι κάτι φαίνεται να κάνει τις γυναίκες να “αποχωρούν από το σεξ” μόλις εγκατασταθούν σε μια αφοσιωμένη σχέση.
Παθιασμένος έρωτας και γάμος
Τα δεδομένα δείχνουν ότι η γυναικεία σεξουαλική επιθυμία αυξάνεται κατά τη διάρκεια της σύντομης φάσης του παθιασμένου έρωτα και πριν την τεκνοποίηση. Η φύση μπορεί να το έχει ρυθμίζει αυτό ως έναν τρόπο να ενθαρρύνει τον άντρα να αναλάβει μια μακροπρόθεσμη δέσμευση. Οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από τους μεγάλους πιθήκους, αλλά κανένα από αυτά τα είδη δεν παίρνει στα σοβαρά την πατρότητα, πόσο μάλλον να παρέχει καθημερινή τροφή και καταφύγιο στη μητέρα των παιδιών επί χρόνια. Οι άνθρωποι είναι εντυπωσιακά διαφορετικοί από αυτή την άποψη, και για να επιτευχθεί αυτό έπρεπε να γίνουν ορισμένες εξελικτικές αλλαγές.
Η φύση ρύθμισε την σεξουαλική επιθυμία των ανδρών να αποκτήσει εθιστικό χαρακτήρα, με τον άντρα να δένεται και να ελπίζει σε σεξ. Ρύθμισε επίσης την επιθυμία της γυναίκας να αυξάνεται προσωρινά κατά τη διάρκεια της ερωτοτροπίας για να γαντζώσει τον άντρα προς χάριν της τεκνοποίησης. Από εκεί και ύστερα όμως η συνέχιση της επιθυμίας της για σεξ προφανώς απέβαινε εις βάρος της προκαλώντας απανωτούς τοκετούς, αν και το φαινόμενο της εμμηνόπαυσης δεν έχει ακόμα εξηγηθεί επαρκώς. Ίσως η γυναίκα να χρειάζεται τον παθιασμένο έρωτα για να διατηρεί την σεξουαλική της επιθυμία, αλλά αυτό δεν συντηρείται εύκολα εντός γάμου. Αρχικά, ο νεαρός σύζυγος νομίζει ότι θα μείνει αρκετά ικανοποιημένος τα επόμενα χρόνια από τη σύντροφό του αλλά όταν αυτή σταματήσει να παρέχει σεξ, η σχέση μπορεί να πάρει μια δυσάρεστη τροπή.
Η γυναίκα εκπλήσσεται όσο και ο άντρας από την απώλεια της επιθυμίας της. Κατά τη διάρκεια ενός ή δύο ετών έντονου πάθους, επιθυμούσε το σεξ σχεδόν όσο ο άντρας. Όταν η επιθυμία της εξασθενήσει, μπορεί να πιστεύει ότι αυτό είναι άδικο για τον άντρα, γιατί θα ήθελε να του προσφέρει σεξ αλλά δεν έχει τη διάθεση, βαριέται. Το θέμα είναι σοβαρό και μειώνει την ευτυχία του ζευγαριού. Ορισμένοι σεξολόγοι είναι σίγουροι πως η αιτία του προβλήματος είναι η απώλεια της επιθυμίας της γυναίκας και όχι κάτι άλλο όπως π.χ. μια κακή συμπεριφορά του άντρα, η οποία, αν υπάρξει, θα δυσχεράνει περαιτέρω τα πράγματα. Συνειδητοποιώντας το τι συμβαίνει και αναγνωρίζοντας τη βιολογική αιτία, τα δύο μέρη, τόσο ο άντρας όσο και η γυναίκα, μπορούν να βρουν πιο εύκολα λύσεις γι’ αυτό το σοβαρό πρόβλημα.
